مامان ! من تنهايى نمى خوابم
منبع:روزنامه ايران
خوابيدن بچه ها براى برخى والدين، گاهى به يك دردسر تبديل مى شود. بويژه اين كه برخى بچه ها هيچ تمايلى به خوابيدن در اتاق و تختخواب خود ندارند.اين بچه ها دوست دارند تا زمان به خواب رفتن، در كنار پدر يا مادر بمانند و اصلاً نمى خواهند به خوابيدن در اتاق و تختخوابشان عادت كنند.اگر شما هم با اين مشكل دست به گريبانيد با خواندن اين مطلب به برخى دلايل تمايل نداشتن كودكان به اتاق خوابشان، پى خواهيد برد و البته راه هايى براى حل اين مشكل پيدا خواهيد كرد.مواردى كه در پى مى آيد از جمله دلايلى است كه كارشناسان براى رغبت نداشتن بچه ها به اتاق خوابشان عنوان مى كنند.

روش هاى تربيتى پدر و مادر

گاهى رفتار پدر و مادر در مقابل فرزندان نامناسب است و در مقاطعى از زندگى روش هاى تربيتى نامناسبى با كودكان خود دارند. والدين بويژه مادر نقش بسزايى در خواباندن كودك دارند. زمان خواب براى كودكان بايد شبيه يك مراسم خاص باشد به طورى كه كودك شروع مراسم خواب را دوست داشتنى ترين دقايق روز بداند. پدر يا مادر به آرامى كنار تخت كودك بنشينند و براى او قصه و يا شعر بخوانند. اگر ساعت خواب را براى كودكان خود لذت بخش كنيم و وقت و حوصله بيشترى براى كودك بگذاريم بعد از مدتى خواهيم ديد كه با تمايل به تخت خوابش مى رود.

نقش مادر در هنگام خواب كودك

نقش مادر بسيار حساس است . مادر بايد با آرامش، قاطعيت و نوازشگرانه كودك را دعوت به خواب كند و از جمله هاى هم اكنون بايد بخوابى و حركت نكن پرهيز كنند، زيرا اين جمله ها تأثيرات منفى و معكوس خواهد داشت و موجب بى خوابى كودك مى شود.
مادر نبايد سريع اتاق كودك را ترك كند، زيرا ممكن است كودك بيدار شود، بنابراين مادران بايد از خواب عميق كودكان خود مطمئن شوند.

قاطعيت والدين

والدين در كنار مهربانى بايد در برخى امور قاطع  و جدى باشند. فرمان هاى والدين نبايد همراه خشم و داد و فرياد باشد و يا با عجز و خواهش با كودكان صحبت كنند. دستورهاى والدين بايد مطابق با توانايى و فهم كودك باشد همچنين به طور منطقى و سازگار با شرايط از كودك خود چيزى بخواهند، البته نبايد انتظار داشت كه كودك حرف هاى والدين را بدون چون و چرا اجرا كند بلكه بايد به شرايط زمان و توانايى هاى كودك نيز توجه كرد.

وابستگى كودكان به والدين

برخى والدين كودك را در بستر خود مى خوابانند، برخى كودكان نيز به دليل بيمارى و با وابستگى در بستر پدر و مادر مى خوابند. محققان معتقدند بنابر هر دليلى كودك نبايد در بستر والدين بخوابد، زيرا اين اقدام وابستگى شديد بين كودك و والدين ايجاد مى كند و باعث بروز مشكلات جدى براى كودك مى شود. به هر حال بهترين كار اين است كه اجازه ندهيم كودكان بستر والدين را بستر خود بدانند و قاطعانه از آنها بخواهيم در اتاق خود بخوابند.

ترس از اتاق خواب

بسيار مهم است كه پدر و مادر ترس كودكان را جدى بگيرند اگر كودكى مى ترسد كه تنها در اتاق خود بخوابد مادر و يا پدر بايد دقايقى هر چند طولانى دركنارش باشند و با او گفت وگو كنند و به كودك اين فرصت را بدهيد كه در مورد مشكل احتمالى و يا تخيلى كه در ذهن دارد با شما صحبت كند. اين امر كمك مى كند كه كودك با آرامش بيشترى به خواب برود.

وقت بيشترى براى فرزندان بگذاريم

يكى از دلايل مهمى كه كودكان موافق نيستند در اتاق خود بخواند، كمتر ديدن پدر و مادر است. اين امر به راحتى قابل حل نيست، اما مى توان به والدين توصيه كرد در ساعت هايى كه در كنار فرزندان خود هستند وقت و حوصله بيشترى را براى آنان اختصاص دهند و زمانى كه در محل كار خود هستند تلفنى با فرزندانشان ارتباط برقرار كنند.

جذاب نبودن اتاق خواب

اختصاص يك اتاق خواب براى كودك به لحاظ آرامش او و راحتى والدين بسيار حائز اهميت است، اما اگر كودكى اتاق خواب نداشته باشد والدين بايد مكانى را براى خواب كودك در نظر گرفته، براى استفاده از وسايل و لوازم كودك از او اجازه بگيرند و به شخصيتش احترام بگذارند.